خونه ی دوس داشتنی

اعتراف میکنم این مدت که اینجا نبودم ، رفته بودم تلگرام و چنل زده بودم :| که البته هیچی به ذهنم نمیرسه توش بگم!!

خلاصه که دلم برای اینجا تنگ شده و کلا اینجا خلوت و آرومه و وقتی میبینی یه نظرجدید داری یه حسخوشالی یه ثانیهای بهت میده که با صدتا نظر ناشناس عوضش نمیشهکرد.

اگه بخوام بگم اوضاع چطوره ، باید بگم خوبه . ولی من راضی نیستم . تو این مدت که توی تلگرام بودم به طور اتفاقی چنل دوست دورهی راهنمایی و همکلاسی دورهی دبیرستانم رو پیدا کردم و برای بارِ هزارم ،فهمیدم چقدر دنیا کوچیکه! آخه فقط شصتوهفتا ممبر داشت و اصلا خوابشم نمی‌دیدم که یه روز روزانه نویسیای اونو ببینم . نمی‌خوام بنویسم که چجوری بود ، ولی خب . همونقدر که جالب بود ،همونقدرم دوس داشتم هیچوقت نمیدیدیمش. 

خلاصه که اینجا را بسیار دوست میداریم :دی

و امیدوارم حالتون خوب باشه ؛ البته حال خوب این روزا فک کنم یه کوچولو کمیاب شده ولی خب حداقل میشه این ارزو رو برای آدمای اطرافت کرد هنوز :/